Mary Koekenbier werd in 1942 in Alkmaar geboren. Als telg uit een geslacht van herenboeren, slagers en restaurantexploitanten, groeide zij op in een omgeving waarin de omgang met vee vanzelfsprekend was. Haar vele schilderijen met koeien zijn daar nog steeds getuigen van. Toen zij haar kunstzinnige aspiraties ging ontwikkelen, verliet zij het familiebedrijf en leerde zij op een expressionistische manier schilderen.

Het werk van Mary getuigt van 32 jaar bevlogen kunstenaarschap. Haar Nederlandse en Franse landschappen, koeien, bloemen en portretten worden gedomineerd door een wervelende kleurstelling, die haar werk een bijzondere allure geeft.

Vanwege haar opleiding door grootmeesters van de Bergense School , Arnout Colnot en Jaap Sax, wordt Mary nog steeds getypeerd als een dochter van de Bergense School. Haar vroegere werk werd dan ook gekenmerkt door de donkere kleurtonen die voor deze stroming zo typerend zijn. Mary evolueerde haar eigen stijl en ging steeds meer kleur gebruiken. De afgelopen decennia vertoonde haar werk ook verwantschap met de Groninger Ploeg. Tegelijkertijd, en dat maakt haar werk zo speciaal, zijn er raakvlakken met grote fauvistische kunstenaars als Matisse, Derain en De Valminck, voor wie het ook in de eerste plaats om kleur ging.

Vandaag de dag heeft het oeuvre van Mary een bijzondere aantrekkingskracht. Het is voortdurend in ontwikkeling. Zo is zij de laatste tijd zichzelf aan het verdiepen door intuïtief te schilderen, waarbij haar diepste zieleroerselen naar boven komen.

Een lange lijst van meer dan honderd tentoonstellingen geeft blijk van grote waardering voor haar werk. Haar faam en reputatie zijn grensoverschrijdend. In 1997 werd Mary benaderd door twee Parijse kunstkenners, die met hun bureau Art Premier over de hele wereld zaken doen. Zij hadden opdracht gekregen in alle landen van Europa werk van vroegere en eigentijdse kunstenaars te verzamelen voor een internationale tentoonstelling in Washington. De expositie (van 23 november tot en met 24 december 1997), Images of Eden genaamd, was gekoppeld aan het World Culture and Sports Festival, dat toen voor de derde keer in deze Amerikaanse stad werd gehouden. Mary aarzelde geen moment en vertrok met haar doeken naar de Lichtstad, vanwaar haar werk de oceaan over ging. De Prinses Irene Tulpen en de Ontwakende Lelies, beide olie op linnen en met de afmetingen 100 bij 100cm, hingen in Washington tussen werken van Van Gogh, Chagall, Permeke en Brueghel. Het jaar daarop later verhuisde een gedeelte van de tentoonstelling naar de Franse ambassade te Washington, waar gedurende de maanden mei en juni de expositie French Contempory Artists werd gehouden. Mary beschouwt dit Amerikaanse avontuur als de kroon op haar werk.

In 2001 werd er een grote overzichtstentoonstelling ter ere van haar 25-jarig kunstenaarsjubileum in de Grote Sint Laurenskerk te Alkmaar georganiseerd. Voor deze gelegenheid was er een speciale Stichting Zilveren Julieum Mary Koekenbier in het leven geroepen. Toen dit eenmaal bekend was, kwamen uit binnen- en buitenland vele zeer positieve reacties binnen van kunstverzamelaars, hoogleraren, burgemeesters, wethouders, directeuren van musea etcetera. De tentoonstelling werd door meer dan vijfduizend mensen bezocht.

Het derde grote wapenfeit van deze bevlogen kunstenares vormt het feit dat Mary op 25 mei 2003 werd genomineerd voor de Cultuurprijs. Ze behoorde bij de eerste 15 van 75 uitverkoren kunstenaars.

[terug]